وقتی سلام
فراقی نامه ای باشد...
عینیت من در انتزاع پنجره ام
با دمای هوا سقوط می کند.
دفتر دیدار از برف سپید می شود
وقتی کلماتِ خزانش را باد رُفته باشد.
آفتاب پشت ابرهای بی روزن به پهنای آسمان
فراخ
و غیاب تو با سلام، از نامه تا مخابرات ... ابداع می شود
و غیاب تو با سلام، از نامه تا مخابرات ... ابداع می شود
زخم عبورت
هر روز
از عبور هزار جت
برا آسمان پشت پنجره ام سرباز می کند.
