زمین آرام می گیرد ...
تا خواب های من،
با بوی آن باران ها که روز، تاریک ...
و شب، روشن باریده اند؛
سایه های گلوگاه تو را روشن؛
و روشن های گلوگاهت را سایه کنند...
***
من گونه ای برخاک
آن گاه
خوابیده ام.
تا خواب های من،
با بوی آن باران ها که روز، تاریک ...
و شب، روشن باریده اند؛
سایه های گلوگاه تو را روشن؛
و روشن های گلوگاهت را سایه کنند...
***
من گونه ای برخاک
آن گاه
خوابیده ام.
یا بیدار شده ای؟
پاسخحذفضمنا لینک شدی در بلاگم
پاسخحذففكر كنم آسمان هم اگرچه
پاسخحذفinke khabar nadaadi az chi naashi mishe rafighe shafigh!!!!
پاسخحذفbego!!!!!!!!!!!!!!!!